Jaskinie Dąbrowy Górniczej i Sławkowa

[Mar]

JASKINIA W TRIASOWEJ GÓRZE

Położenie: Dąbrowa Górnicza Strzemieszyce Południowe, Góra Srocza, woj. Śląskie.
Wysokość otworów: ok. 340m.n.p.m.
Ekspozycja otworów: WS, NW.
Długość: 24,5m.
Opis Dojścia: Od stacji PKP Dąbrowa Górnicza Strzemieszyce Południowe kierujemy się na północ w kierunku drogi szybkiego ruchu Katowice- Olkusz. Następnie skręcamy w prawo na widniejące w oddali zalesione wzgórze. Trawersując je w podszczytowych partiach w lewo napotykamy grupę skałek wapiennych, w nich znajduje się otwór jaskini.
Opis Jaskini: Za otworem I dwu metrowej wysokości, znajduje się w linii prostej szeroki korytarz, który po kilku metrach kończy się. Z owego korytarza w trzyotworowych partiach w lewo odchodzi nieco niższy i węższy przełaz, doprowadzający do otworu II, w którego linii prostej znajduje się niedużych rozmiarów ślepa odnoga.
Szata Naciekowa: Polewy z krystalicznego kalcytu.
Namulisko: Gliniaste, wewnątrz jaskini duże ilości gruzu wapiennego, w którym znajduje się znaczna ilość skamielin: pierścienic.
Flora: W partiach trzyotworowych mchy.
Fauna: Pająki, ćmy, komary.
Historia Poznania: Jaskinia odkryta została w skutek eksploatacji kamienia w latach powojennych. Znana i zwiedzana od dawna. Według opinii miejscowej ludności po zakończeniu prac eksploatacyjnych jaskinia posiadała długi niski korytarz w linii prostopadłej korytarza wstępnego( obecnie zasypany).Opisana po raz pierwszy 21.02.1996r. przez M. Bąka. Ze względu na znaczne różnice kształtu jaskini pod wpływem obrywów skalnych, opisana i ponownie splanowana 19.02.1998r. przez A. i M. Bąka.

SCHRONISKO PRZY JASKINI TRIASOWEJ

Położenie: Dąbrowa Górnicza Strzemieszyce Południowe, Góra Srocza, woj. Śląskie.
Wysokość otworów: ok. 340m.n.p.m.
Ekspozycja otworów: S.
Długość: 20m. (+2,5m)
Opis Dojścia: W tej samej grupie skalnej, co jaskinia triasowa, tylko około 15m. w lewo od niej w niepozornym murku skalnym.
Opis Schroniska: Za otworem I w linii skośnej w lewo kontynuuje się korytarz doprowadzający do 1,6m. wysokości salki, z której w lewo odchodzi korytarz do otworu II.
Szata Naciekowa: Brak.
Namulisko: Gliniaste, z dużą ilością gruzu wapiennego.
Flora: Brak.
Fauna: Ćmy, komary.
Historia Poznania: Podczas pierwszych pomiarów 21.02.1996r. schronisko liczyło zaledwie 5m. długości i posiadało jeden otwór wlotowy, z krótkim korytarzem. 25.02.1996r. w składzie M. Bąk, K. Raczek i odgruzowali boczną odnogę schroniska z salką dostając się do drugiego otworu. Splanowana i opisana ponownie 19.02.1998r. przez A. i M. Bąka.



SCHRONISKO POD TRIASOWYM WISZAREM

Położenie: Dąbrowa Górnicza Strzemieszyce Południowe, Góra Srocza, woj. Śląskie.
Wysokość otworów: ok. 335m.n.p.m.
Ekspozycja otworów: ES, NE.
Długość: 8,5m.
Opis Dojścia: Od jaskini w triasowej górze kierujemy się na południe, ścieżką w głąb wzgórza. Po około 200m. schodzimy ze wzgórza na jego drugą stronę, w bliskim sąsiedztwie zabudowań Strzemieszyc, kierujemy się w lewo polną drogą, napotykamy nieczynny kamieniołom, w którym znajduje się schronisko.
Opis Schroniska: To niedużych rozmiarów wiązar skalny, z stojącym po środku filarem.
Namulisko: Gliniaste z gruzem wapiennym.
Flora: Brak.
Fauna: Brak.
Historia Poznania: Obiekt ten w czasach zakończenia eksploatacji w kamieniołomie, według opinii miejscowej ludności był nieco większych rozmiarów, prawdopodobnie pod wpływem mocnych spękań ścian zawalił się. Pomierzone i opisane przez A. i M. Bąka 19.02.1998r.

JASKINIA DĄBROWSKA ( MYSIA)

Położenie: Dąbrowa Górnicza Strzemieszyce Wielkie, woj. Śląskie.
Wysokość otworu: ok. 321m.n.p.m.
Ekspozycja otworu: pionowa.
Długość: 12m.
Głębokość: 6,5m.
Opis Dojścia: Ze stacji PKP Dąbrowa Górnicza Strzemieszyce Południowe kierujemy się drogą asfaltową na północ, w kierunku drogi szybkiego ruchu Katowice- Olkusz. Po przejściu drogi na drugą stronę idziemy prosto do widniejącego w oddali, sporych rozmiarów wapiennika. Z jego prawej strony napotykamy szlak turystyczny czarny (Metalurgów), którym idziemy w górę na zalesione wzgórze, po około 50m. po lewej stronie szlaku, na lewo od ścieżki w ziemi mały otwór jaskini.
Opis Jaskini: Do wnętrza doprowadza w dół wąska 35cm. Szczelina, w której końcówka zwęża się tworząc skrajnie trudny zacisk ZI. Za nim 60cm. Wysokości salka z niedużymi bocznymi odnogami.
Namulisko: Humusowe z gruzem wapiennym.
Flora: Brak.
Fauna: Ćmy, komary, nietoperze( nocek duży), mysz polna.
Historia Poznania: Jaskinia eksplorowana 07.01.1994r. przez M. Bąka i K. Dyksy ze Speleoklubu Dąbrowa Górnicza. Prace eksploracyjne polegały na poszerzeniu otworu wlotowego i szczeliny wstępnej. Opisana po raz pierwszy w Informatorze Jaskinie Wyżyny nr. 7 w 1995r. Od lutego 1996r. jaskinia systematycznie jest zasypywana śmieciami przez miejscową ludność. Ponowny pomiar i plan wykonali A. i M. Bąka 21. 02.1998r.

JASKINIA SŁAWKOWSKA

Położenie: Sławków, Międzygórze, Dorzecze Białej Przemszy, Wyżyna Śląska, woj. Śląskie.
Wysokość otworu: ok. 320m.n.p.m.
Ekspozycja otworu: SE.
Długość: 5,7m.
Opis Dojścia: Z rynku w Sławkowie kierujemy się drogą asfaltową w stronę Olkusza. Po przejściu mostu na rzece Białej Przemszy idziemy w prawo, a następnie drogą w lewo. Podążamy wprost pod górę z prawej strony napotykamy wzgórze, w którym w podszczytowych partiach w leju znajduje się otwór jaskini.
Opis Jaskini: Otwór szeroki, niski. Próżnię tworzy salka z dwoma odnogami, pierwsza prostopadła zacieśniająca się ku końcowi w niedostępną szczelinę do przebycia. Druga obok niej kontynuuje się dalej, lec w chwili obecnej dostęp do dalszej części jest zagruzowany. Jaskinia ta powstała na pęknięciu między ławicowym w dolomicie triasowym.
Namulisko: W trzyotworowych partiach torfowo- gliniaste, wewnątrz obfity rumosz skalny.
Szata Naciekowa: Brak.
Flora: Brak.
Fauna: Brak.
Historia Poznania: Znana miejscowej ludności od dawna. Pierwsze pogłoski o tej próżni usłyszałem w klubie „SDG”. Dowiedziałem się też wtedy, że parę lat temu w obrębie owej góry w lejach których tam nie brakuje, po zimie utworzył się korek wodny powstały po wytopach śniegu. Który odetkał się i przypuszczalnie wypłukał triasowe ławice tworząc próżnię. Co ciekawe cała woda oberwała ścianę wypływając na poniżej położony zakład.
Pomiar i plan M. Bąk 02.02.1997r., w eksploracji udział brali: M. Pawełczyk, P. Sorek, M. Bąk.

SCHRONISKO PRZY SŁAWKOWSKIEJ

Położenie: Sławków, Międzygórze, Dorzecze Białej Przemszy, Wyżyna Śląska, woj. Śląskie.
Wysokość otworu: ok. 320m.n.p.m.
Ekspozycja otworu: SE.
Długość: 3,1m.
Opis Dojścia: Z rynku w Sławkowie kierujemy się drogą asfaltową w stronę Olkusza. Po przejściu mostu na rzece Białej Przemszy idziemy w prawo, a następnie drogą w lewo. Podążamy wprost pod górę z prawej strony napotykamy wzgórze, w którym w podszczytowych partiach w leju znajduje się otwór schroniska, około 6m. na lewo od J. Sławkowskiej.
Opis Schroniska: Otwór znajduje się w małym zagłębieniu. Schronisko powstało na pęknięciu między ławicowym w dolomicie triasowym, tworzącym niską salkę. W końcówce salki w prawo odchodzi ciasny niedostępny do przebycia korytarz.
Szata Naciekowa: Brak.
Namulisko: Gliniaste, w środku dużo rumoszu skalnego.
Flora: Brak.
Fauna: Brak.
Historia Poznania: Plan i opis M. Bąk 02.02.1997r., w eksploracji udział brali: M. Pawełczyk, P. Sorek.

[Mar]

Oczywiście o Olkuszu nie idzie zapomnieć.


SCHRONISKO W OLKUSZU

Położenie: Stary Olkusz, Nieczynny Kamieniołom, Teren Prywatny, Wyżyna Śląska, Woj. Małopolskie.
Wysokość otworu: ok.335m.n.p.m.
Ekspozycja otworu:
Długość: 3m. Opis Dojścia: Opis Dojścia: Schronisko znajduje w dzielnicy Olkusz Stary w nieczynnym kamieniołomie tuż przy drodze szybkiego ruchu Katowice- Kraków. Z pod budynku przy kamieniołomie idziemy ok.30m. na północ by skręcić na prawo do wschodniej ściany wyrobiska idąc wzdłuż niej ok.50m. napotkamy widniejący w oddali otwór schroniska.
Opis Schroniska: Jest to ładnie myta wnęka skalna z krótkim bocznym korytarzykiem mocno zamulonym na końcu przez osady gliniaste.
Namulisko: Gliniaste z drobnym gruzem skalnym.
Szata Naciekowa: Brak.
Flora: Brak.
Fauna: Brak.
Historia Poznania: Znane od dawna, ale prawdopodobnie nie odwiedzane. Pomiar i plan: M. Bąka i R. Tarnackiego 12. 04. 2003r.

JASKINIA W OLKUSZU

Położenie: Stary Olkusz, Nieczynny Kamieniołom, Teren Prywatny, Wyżyna Śląska, Woj. Małopolskie.
Wysokość otworu: ok.335m.n.p.m.
Ekspozycja otworu: NE.
Długość: 3m. Opis Dojścia: Opis Dojścia: Schronisko znajduje w dzielnicy Olkusz Stary w nieczynnym kamieniołomie tuż przy drodze szybkiego ruchu Katowice- Kraków. Z pod budynku przy kamieniołomie idziemy ok.30m. na północ by skręcić na prawo do wschodniej ściany wyrobiska. Otwór jaskini znajduje się na początku łomu u jego podnóża.
Opis Jaskini: Obecnie jest to ładnie myty korytarzyk zamknięty po przez zawał osadów na końcu. Według relacji właściciela terenu jaskinia jest o wiele dłuższa tylko blokuje jej dalszy ciąg zawał.
Namulisko: Gliniaste z rumoszem skalnym.
Szata Naciekowa: Brak.
Flora: Brak.
Fauna: Brak.
Historia Poznania: Znana miejscowej ludności od dawna. Pomiar i plan: Mariusz Bąk 28.03.2004r.

JASKINIA W WĄWOZIKU

Położenie: Stary Olkusz, Wyżyna Śląska, Woj. Małopolskie.
Wysokość otworu: ok.340m.n.p.m.
Ekspozycja otworu: SW.
Długość: 18m.
Głębokość: 2,5m.
Opis Dojścia: Jaskinia znajduje w dzielnicy Olkusz Stary 200m. na północny-wschód od nieczynnego kamieniołomu i ok.20m. od drogi szybkiego ruchu Katowice- Kraków w małym niepozornym wąwoziku u podnóża.
Opis Jaskini: W małym lejku przy skałce opada stromo w dół początkowo ciasnawy korytarzyk, który doprowadza do Salki z Kośćmi. Znaleziono w niej kompletny szkielet lisa. Dalej w linii prostej od otworu i salki kontynuuje się szeroki, ale niski korytarz z widocznym po lewej stronie w stropie kominkiem 1m. wysokości, doprowadza on do Białych Partii ze śnieżnobiałym mlekiem wapiennym na ścianach i stropie. Z partii tych odchodzą trzy boczne odnogi, pierwsza z nich lewa to ciasnawy korytarzyk dostępny tylko w części początkowej z powodu zalegających na dnie obficie osadów. Druga odnoga znajduje się po przeciwnej stronie i dostęp do niej jest obecnie niemożliwy z powodu gruzowiska skalnego zalegającego na dnie i niestabilnego stropu, który jest mocno spękany i grozi zawałem. Trzecia odnoga to ładnie myty korytarzyk w kształcie rury znajdujący się w końcówce Białych Partii i gwałtownie wznoszący się ku górze, dalsza jego część jest silnie zamulona osadami z widoczną dalszą kontynuacją.
Namulisko: Gliniaste z gruzem skalnym.
Szata Naciekowa: Mleko wapienne, grzybki naciekowe.
Flora: Przy otworze porastają mchy w głębi widoczne są zwisające ze stropu korzenie.
Fauna: Komary.
Historia Poznania: Jaskinia dotąd nie zwiedzana i nie znana, otwór został odsłonięty po krótkich pracach eksploracyjnych przez M. Bąka i Małgorzatę Bąk 07.04.2004r. Pomiar i plan: Mariusz Bąk, 13.04.2004r.

[Pinus]

Super sa te opisy.
Dzieki - to troche sie poziwedza okolicy:)

[Mar]

Wszystkie opisy pochodzą z mojej jedynej do tej pory w kraju tego typu Inwentaryzacji Jaskiń i Obiektów Pochodzenia Antropogenicznego Wyżyny Śląskiej która wyszła na światło dzienne w zeszłym roku.
A badania te trwały dobrych parę lat.....

[Pinus]

Opisy plus fotki stanowiłyby bardzo ciekawa publikację. Chętnie bym to kupił o ile byłoby w przystępnej cenie:). Mozna by bylo rozbudować to o historię z każdego miejsca - ale to juz wiecej roboty.

[Mar]

No o tym to już poza forum...

[Pinus]

fotki z jaskiń ze Sroczej Góry


W pierwszej jaskini te głazy na spodziei spękany strop robi wrażenie. Myślałem że wszystko sie zawali na mnie.

[Mar]

No gratulacje odwiedzin tych obiektów!!!
Foty super!!!

[Pinus]

gratulacje to sie Tobie należą - gdyby nie Ty to byśmy nie wiedzieli co mamy pod nosem. A okolica warta zwiedzenia. Skałki robią wrażenie.

Jak ktoś ma ochotę można zrobić rowerowy wypad w te okolice.
Jeszcze zostały dwie jaskinie to sfotografowania

[Pinus]

Co to są te pierścienice - to te małe białę wałeczki a jak je się złamie to w środku maja kolor żywicy?

Znalazłem coś takeigo w tej jaskini - nie wiem czy to jakaś skamielina ze sladami zweirząt, czy po prostu ma ślady po narzędziu

[geolog]

Te ślady na skale to tylko przełam skalny -
właśnie jak wapień rozbijemy na 2 części ma taki charakterystyczny przełam zwany muszlowym
bo przypomina to skamieniałości ...

[Pinus]

Dzięki
Troche mi to nie pasowało na jakieś odciski. Ale kamyczek fajnei wygladał wiec go wziołem

[Mar]

Pinus pierścienice to te wyglądające jak skamieniała żmija na płycie skalnej.

[Pinus]

Dzieki

[geolog]

Te skamieniałości przypominajace żmijki - pierścienice
zwane sa potocznie mułożerami gdyz żyły w osadach dennych dawnego morza triasowego i drążyły kanały w mule.
Same organizmy jako że nie miały części twardych a tylko tkankę mięką to szybko sie rozłożyły i nic po nich nie zostało.
A te ślady to slady ich drążnia w osadzie - gdy taki organizm sie poruszał w mule powstawał rurowaty, pusty kanalik - zaraz wypełniała go woda i z czasem wypełnił sie on osadem.
Potem w procesie diagenezy uległo to stwardnieniu i te ślady możemy ogladać dzisiaj. Sa róznej wielkości tj długości i średnicy.
Opisane zostały ze skał triasu Niemiec i Polski, a grupę tych zwierzat zalicza się do półstrunowców.
W innych skałach np kredy już tych organizmów nie spotkamy bo gdzieś pod koniec triasu wyginęły.